Cennet bilirdim ilkin dünya denen bu kafesi

Zindan görünür şimdilerde ondan beri her zerresi

 

Zehir saçar oldu beşer, haşretmiş hep gafiller

Saçılan bu zehre elbet galip gelecek âminler

 

Ey yüreği imanlı imtihanı büyük en’em

Zindandır sana dünya dedikleri bu şehvetli cehennem

 

Günah olmuş saadet, gaflet büyük marifet

Düşme yeise kardeşim, Hakkın yevmi için biraz sabret

 

O gün ki hâkim bizzat kendisidir Hakkın

O gün ki riya yok, mükâfatı var her bir sabrın

 

Kork o günden ki anne kaçar evladından berisine bakmadan

Kork o günden ki Hak sorar mazlum hakkın her bir batıldan

 

Nitekim dünya sevgisi sarmış ruhu, beşer menfaat peşinde

Kararmış hep yürekler, iman ölüm döşeğinde

 

Madem ölüm var, dahi kati bir hakikattir bu

Yap azığını mahşere ki bulasın orada huşu

 

Keza, sela okundumu hakikat olacak aşikar

Zulme rıza gösterene elbet kalmayacak dünya kar

 

İşte ey ibni âdem, dön seni sana verene

Al aklını başına, etme bu zulmü kendine

 

Dön yüzünü kardeşim hakkın estiği kıbleye

Dön ruhunu kardeşim Âlemlerin Rabbine