Cennet bilirdim ilkin dünya denen bu kafesi
Zindan görünür şimdilerde ondan beri her zerresi
Zehir saçar oldu beşer, haşretmiş hep gafiller
Saçılan bu zehre elbet galip gelecek âminler
Ey yüreği imanlı imtihanı büyük en’em
Zindandır sana dünya dedikleri bu şehvetli cehennem
Günah olmuş saadet, gaflet büyük marifet
Düşme yeise kardeşim, Hakkın yevmi için biraz sabret
O gün ki hâkim bizzat kendisidir Hakkın
O gün ki riya yok, mükâfatı var her bir sabrın
Kork o günden ki anne kaçar evladından berisine bakmadan
Kork o günden ki Hak sorar mazlum hakkın her bir batıldan
Nitekim dünya sevgisi sarmış ruhu, beşer menfaat peşinde
Kararmış hep yürekler, iman ölüm döşeğinde
Madem ölüm var, dahi kati bir hakikattir bu
Yap azığını mahşere ki bulasın orada huşu
Keza, sela okundumu hakikat olacak aşikar
Zulme rıza gösterene elbet kalmayacak dünya kar
İşte ey ibni âdem, dön seni sana verene
Al aklını başına, etme bu zulmü kendine
Dön yüzünü kardeşim hakkın estiği kıbleye
Dön ruhunu kardeşim Âlemlerin Rabbine
